ارائه یک پروتکل مسیربابی مبتنی برخوشه بندی جهت افزایش طول عمر شبکه های بی سیم سنسوری

شبکه بی سیم سنسوری از گره های سنسوری و ایستگاه اصلی تشکیل شده است. هر گره سنسوری از واحدهای حسگر، حافظه، منبع انرژی و پردازش و همچنین بعضا از موقعیت یاب مکانی و جابجاکننده تشکیل شده است. از آنجایی که گره ها از منبع انرژی محدو و غیر قابل شارژ بهره می برند دغدغه دانشمندان حوزه شبکه wsn این است که چطور با یک روش انرژی کارآمد داده های محیطی و کنترلی شبکه را به مقصد انتقال داده، طوری که طول عمر شبکه را نیز افزایش دهن. برا رسیدن به این هدف مهم پروتکل چنین شبکه ها باید انرژی آگاه باشد. یک پروتکل مبتنی بر خوشه بندی برای شبکه wsn پیشنهاد نموده ایم که ضمن انتخاب بهینه سرخوشه و فرستنده خوشه، با تشکیل حلقه ارتباطی دو طرفه در خوشه موجب کاهش فاصله انتقال و مصرف انرژی گردید. با مسیریابی بهینه علاوه بر کاهش همه جانبه مصرف انرژی، طول عمر شبکه نیز افزایش می یابد. در این پایان نامه برای پیاده سازی و شبیه سازی و مقایسه عملکرد پروتکل پیشنهادی و پروتکل leach-c، در محیط برنامه نویسیborland-c++ به شکل ماژولار کد نویسی نموده ایم. در این نرم افزار داده های حاصل از اجرای پروتکل ها در فایل (با فرمت csv) ذخیره می شود. با بررسی داده ها و مقایسه داده های حاصل از اجرای دو پروتکل نشان می دهد که پروتکل ارائه شده نسبت به پروتکل leach-c به میزان قابل توجهی مصرف انرژی را کاهش و طول عمر شبکه را افزایش داده است.